《次韵和长吉上人淮甸相遇》拼音版

宋代梅尧臣

yùnzhǎngshàngrénhuáidiānxiāng--méiyáochén

huáishàngxiāngzàijīngdōushí

suījīngsuìyuèhuànwèigǎisōngguì姿

tóngshìliǎngsānrénpíngxiāngsuí

yándōngyuèláiqièzhōngduōhǎoshī

wénjiētuǒtiēshùqīng

qiánbèichángyǒuyánqīngsànrén

miàojiànqíngxìngshuōzhīliáojiě

shǐtuīzhùshānxuéfēisuǒshī

yǒushēnxīnjiǔzhī

héngqínnǎixuánnòngmíng

zhòngshǎotīngshuízhīchuīchí

shīkuàngméishìhòuzhòngshēnbēi

yuàntónghuángyuǎnguīcānghǎi

lǎosuībìngzhǎngbǎnānchí

tiāntáikuàngshèngláomèng

shàngtiǎn齿chǐyīngshòuzhōngnián

kuìyuānzhōngyóuyǒngshuǐzhīméi

yǎngxiànyúnjiānzhìlíngzhíwéi

chángniànwèiqíng

jīncháogèngdàojiùgǎnchuàngpínméi

tóngyóuxiègōngményuǎnxiǎngmèizhān

zāirénsuìdōngfāng

yòuchūshùzhǐshūshǒushàng

juànjuànchóujīndāngshuí

sānbǎiyánwánwèiwǎn

shìjǐnchéngkǎiyínliángyǒu

ménménwǎnruòduìfēngguī

lěngránsǒngxīnjuézhěngguānruí

zhòngchāoyùnjiànzhí

shìyóuyuánniǎoqíngbìngbēi

bàotóuréngmiǎnqiángshímiùjiàngzhěwèi

yīngshěnliàngduǎnbīng

梅尧臣简介

唐代·梅尧臣的简介

梅尧臣

梅尧臣(1002~1060)字圣俞,世称宛陵先生,北宋著名现实主义诗人。汉族,宣州宣城(今属安徽)人。宣城古称宛陵,世称宛陵先生。初试不第,以荫补河南主簿。50岁后,于皇祐三年(1051)始得宋仁宗召试,赐同进士出身,为太常博士。以欧阳修荐,为国子监直讲,累迁尚书都官员外郎,故世称“梅直讲”、“梅都官”。曾参与编撰《新唐书》,并为《孙子兵法》作注,所注为孙子十家著(或十一家著)之一。有《宛陵先生集》60卷,有《四部丛刊》影明刊本等。词存二首。

...〔 ► 梅尧臣的诗(1885篇)