首页 > 诗词 > 书窜 > 拼音版

《书窜》拼音版

宋代梅尧臣

shūcuàn--méiyáochén

huángyòuxīnmǎodōngshíyuèshíjiǔ

shǐtángzifāngwēiyánchūzào

yuēcháoyǒujiānchénjièsuǒfèn

yuàntiáoèrshìchénzhífēiwàng

jiānchéngxiāngxiéxíngshì

nǎngshíshǒuchéngdōuwěimèiguì

yíndāngchāzuǒdiāoqióng使shǐchí

bāngyuànjiāngchǐkuāzhōngjīnlàishí

wèiyán使shǐjūnwénzhīxiān

suìqīng西shǔqiǎobiānchì

hóngjīngwěijīnpáidǒudòu

shuāngliánhuāgōudēngdàixīnchū

chéngduānchíxíngguǐ

míngniánguānshàngyuánbèiwěnxiánzhì

cànránjīngshàngěryǒubáo

wénsuǒcóngláinìngduìshìwèishī

qiěyúnqiánzhìzūnqiènéng

suìhuítiānziyánbǎishìrónggài

chénjīnchénjiǎokuàifēi

tōuwēimàituījiǎ

shìwéiyīnhuáxióngrénduànyǒngchù

zhìtàipíngzàiliè

mèipíngshēngkuàngchénā

chényántiānxiàyánchénshēnníng

jūnbàngyǒuyīnhéngchì

zhǐyánwèiwǎngshàngfèiháipéng

shìshíbáixīnshàngzhì

suīlìngchīmèigānqiětóng

qiángzhì

shēnglùnzòu

jièróngshénxiánměngshìdǎnwèi

biǎnlǐngwàichūnwèi

wàinèiguānxiōngxiōngxiàwèi

gǎnjiùzhěshuíxiāngzhízuǒshǐ

wèitǎngróngshèngměiyǒusuǒ

píngmíngzhōngzhí怀huáishūyòujiānshù

jièyánhuòshìkuángbǎishí

kǒngshānghǎixìngcāng

chéngqiānyīngshānyóujiēduō

xuānbáichēngkuàiyíng

āliánjiànguānruòhuàishī

jiānyīnhuòqièxiàoděngbàng

yīngzhōuqiānshòuxíng{{zuǒyòushī}}{{zuǒyòushī}}

shépēnxiǎozhòulánméi

tóngfēnglàngguòjiāo

cúnwángwèizhīguǎnchóushāng

shíhòuxiānsuíyuánshíxiàng

yuèlínduōtiānhuánggāndān

wànshìtōngniàngyuǎnwángjìn

zuìqiánxǐngláinòngqín

shānshuǐréngguàixiāoyōu

zuòchǔ怀huáishāshěn

西hànméizizhēnwèishì

wèiqiěcánkuàngbiéchéng

梅尧臣简介

唐代·梅尧臣的简介

梅尧臣

梅尧臣(1002~1060)字圣俞,世称宛陵先生,北宋著名现实主义诗人。汉族,宣州宣城(今属安徽)人。宣城古称宛陵,世称宛陵先生。初试不第,以荫补河南主簿。50岁后,于皇祐三年(1051)始得宋仁宗召试,赐同进士出身,为太常博士。以欧阳修荐,为国子监直讲,累迁尚书都官员外郎,故世称“梅直讲”、“梅都官”。曾参与编撰《新唐书》,并为《孙子兵法》作注,所注为孙子十家著(或十一家著)之一。有《宛陵先生集》60卷,有《四部丛刊》影明刊本等。词存二首。

...〔 ► 梅尧臣的诗(1885篇)