首页 > 诗词 > [!--title--] > 拼音版

《[!--title--]》拼音版

宋代[!--writer--]

yùnhuángzhòngshíyùn--méiyáochén

chūnfēngcǎowànhuìjiēméng

shèngxiàzhǎngyǎngqiūshíchéng

chōngzhēngchuījiānpēng

gōngshīdiàoyīnwènxiányīng

zhòngshǔdònghuáyīng

jiànmiàochéntíng

liángjiāngtǒngwànsuǒxiàngruòjīngtíng

zhàndòuzhòngyǒnghàolìngmíng

xiǔjiànjiānzhènhéng

guānzàinóngxìng

guānzòushízàikǎobìng

guānchénggōngzàijiānqíng

cǎoyǒuměièzàohuàzēng

shēngyǒugāoxiàzhìpíng

sānjūnyòngjiàojiāojiémíng

jūnshèshíwǎng广guǎnghǎilòujīng

lěiluòhuángziwèixuéqīng

shídēngxiánliángjiǎshòubǎipéng

zhìwǎnchéngmíngděngzhòngyíng

jiùjiāobàncúnméixīnzhīqīng

lǎoqíngsuífēngjìnshēng

hǎolùnjīnshīpǐnzǎoxiàozhōngróng

sǎotánwèishěnshuízhǔméng

shuāibǎishìjuànbáishǒuliáoqióngjīng

liǎngshēnghūnhuāyóushèngzhāngmáng

shūàiyǒngbǐngshànyíng

dànèluànfēixiǎoqíng

qīngzūnránláixiōng

sànzhìkōngtángshàngchuíguānxīngxīng

zàisòngyáoshùnpiānxìngjīnshítàipíng

xuédùnshìshìtóu竿gānfàndōngmíng

tānshēngrénliànjīng

xiànguìwēngchuīmǎnzhòngchéng

shǒuyínghuǒguānglǎnchánchújīng

rénshēngzhuǎntóujiānwèimiǎnmíngjīng

zhúgānxiāndǐngdǐngkuāpèiyīng

ānzhī西shān饿èshúshímiánshànggēng

tànfèngshuāizhèng鸿hóngmíng

fēnméiqióngxiàngdǎogāohóng

ziwèibǎoyíng

fànbēigēng

kěnwèizhuózhuóyuànzuòqīngqīng

hánchángyǒuyánbǎijiēnéngmíng

chēngmèngdōngpínqièwényíng

dàozhǐdòngněimáiqínkēng

jīnguòshénzuìbīng

shénxiānduōfēipéngyíng

nǎizhīdàonánqiángliúxíng

xìngshídùncéngfēiàogōngqīng

suízhòngwǎnghuòzhíbàngténg

yuēfēiqīnjiùyuēfēiménshēng

yòufēixiánháoānzhīěrmíng

shìshíwényánshézhíqiěchēng

érányǒuxiánxiāngchíquánhéng

shìtóngzhōugōngjīng

sòngwǎngyíng

wèijīnguǎyuǎnjiānxíng

wèiruòguījiàozijīnmǎnyíng

suìyuèyánmàojīng

shēnsuīyànxīnyuǎnkēngkēng

guīzhōumèngchǔjiāngpíng

shìkànliǎngwéibáihēisuǒzhēng

cháotuōkùnshīyúnhēng

nánchángshēngzhòngfēigōng

céngwénbàozhāngyuǎnzi怀huáinéng

nǎngzhěguìshìhuǐshuōniǎolíng

língfǎnjiànzhōnghènchéng

dāngshícuòwèipéng

tǎngzhīyīngjiějǐngjiáchēng

yùnjǐnwèijǐnqiěyòngbàoqióng

[!--writer--]简介

唐代·[!--writer--]的简介

梅尧臣

梅尧臣(1002~1060)字圣俞,世称宛陵先生,北宋著名现实主义诗人。汉族,宣州宣城(今属安徽)人。宣城古称宛陵,世称宛陵先生。初试不第,以荫补河南主簿。50岁后,于皇祐三年(1051)始得宋仁宗召试,赐同进士出身,为太常博士。以欧阳修荐,为国子监直讲,累迁尚书都官员外郎,故世称“梅直讲”、“梅都官”。曾参与编撰《新唐书》,并为《孙子兵法》作注,所注为孙子十家著(或十一家著)之一。有《宛陵先生集》60卷,有《四部丛刊》影明刊本等。词存二首。

...〔 ► [!--writer--]的诗(1885篇)