《次韵孔平仲著作见寄四首》拼音版

宋代苏辙

yùnkǒngpíngzhòngzhezuòjiànshǒu--zhé

zàijīngchéngnánchéngjūnfēngmáo

qīngchénguòchē

shíyǒujiāngnánshēngnéng使shǐduōshì

tóngcháiwèifēngruìxiōnggèngchízhú

wénchéngfānshuǐyǒuzhú

liánshōulǐngwèihàozhōngròu

fēiténgkùnzhōngmiǎnmiǎnzhuóchǎng

guīláijiǔjiāngshàngjiāyǒushízhú

guānbāoguǒwànjuǎnzhōng

háibáitīngjuān

láiwànwàimìngjiāngchù

zuìzhòngcánrénnángkōngyǎngwēi

wèishìxiàoshàngwèizhě

yáncǎocǎobēnzǒucháng

chǐshūwèipínbìngjiālànguī

duōnánwèirénzhīwèiqiáng

niánsāngguīniàn鸿hóng

dànyuànqiāngōnggēngjiāng

gòngtiānjiānlèijiān

tuīpáichūgāoxiàchēzhuǎn

shēngběnzhòuhuò

shuílìngchéngòuhūnlàngfēnhuázhú

xīnzhōnghuǒwàizhàozhú

gǎnjūntànzhìdàoquànjiǎnliángròu

xīnyǒuwèishí

fēnxiètáoxìngqīngjìnsōngzhú

wēizhīdìngshuìshǎoyànshén

wèishìbǎozuò使shǐbǎishén

yàozhīdānshāshòuxīngchù

liánshānlín姿dòushēng

jūnkànchūshìshìkěnxièshìjiān

níngcóngshìjǐngyóuzhòngtóng

yuànshùguānshangyāojīnpèimíng

rénjīnzàiwèishífán

kǒngzàishānzhōngfēixiángzhúhuáng

shìyòngxúnyīngzhī

bǎibìngqīnxíngháijiànlǎotóng

zhōngyǒucùnkōngnéngyòng

dānshāzǒushòufánhuǒ

qiánzhānyuǎnhòuniènánzhú

jiāngchuīzèngzhōngfànwèichuāngxiàzhú

cōngmíngshēngxíngkǒushìròu

chénquánjǐngjīngbài

wèizhīànmiàozhǐmànzhú

shānduōmíngguòbái

guānděngcúnwángshìqiáng

quèránjīnshíxīnwèiwénruìchù

shùnrěnwèishanggōngshīxièróng

zhēnrényǒuhǎixiào

zhòngjiēzhǐyōngyōngfēi

kuìjūnshīhòutáobàoqióng

wǎngluózhòngqínyǒuhuòfēi

xuānjiūdìngyòngyàohuáng

jūnkànfāngjiāshènliú

zhìshēngfēisuǒzhǎngérjīngmǎn

zuòguānyòushūwàngzàizhū

yīnyuánguàzuìwèiqián

kōngshūbìngrénzhú

lǎoliányǎnhūnpíngdēngzhú

shàngguānniànpínshíjiékuìláoròu

shuāiniánlèiliǔshìshì

shùwàngguītiánxiānzāizhú

wénzhāngshìqíndìng

jūnshīxiānggōngkànshǒu

kuìqiǎojiěhuǒniúchù

fēitàixuéshēngdiāozuóshìgàn

ānxīnjìndàokǒufēi

wèidiàokuángshíxiāngluò

zhōngbàodānshāshéxiàshùbái

zuòshīsuīyúnhǎowèimiǎnluànxīn

qiūjiàoèrrénzhì鸿hóng

fēiyányùnzhōng

苏辙简介

唐代·苏辙的简介

苏辙

苏辙(1039—1112年),字子由,汉族,眉州眉山(今属四川)人。嘉祐二年(1057)与其兄苏轼同登进士科。神宗朝,为制置三司条例司属官。因反对王安石变法,出为河南推官。哲宗时,召为秘书省校书郎。元祐元年为右司谏,历官御史中丞、尚书右丞、门下侍郎因事忤哲宗及元丰诸臣,出知汝州,贬筠州、再谪雷州安置,移循州。徽宗立,徙永州、岳州复太中大夫,又降居许州,致仕。自号颍滨遗老。卒,谥文定。唐宋八大家之一,与父洵、兄轼齐名,合称三苏。

...〔 ► 苏辙的诗(1499篇)