首页 > 诗词 > 慈竹 > 拼音版

《慈竹》拼音版

宋代黄庭坚

zhú--huángtíngjiān

ménzhōnglíngyǒuzhúwèimíng

cóngjiànshùsēnsēnshùshíjīng

zhǎngjīngduǎnjīngzhīzhēngróng

niánsǔnzhǎngjīnniánsǔnyòushēng

gāoxiāngxiànghúnzhǎngyòuqíng

xiàozishìshùnsūnsuíxíng

ránbàoxiàogēnxìntiānchéng

wéntángzhīrénxiàoxíngchángxīnxīn

yùnzhōuzhānggōngjiǔtóngmén

wénmínghéngmáojiàngzhìzūn

féng宿guànsuìshísuífén

zixiāngsuíxiàolíngzhīchūn

běihǎiyuánjiǎnshìtóngjiāzhǔ

shìzhìniúyángjiēxiāng

xiāngdǒnggōngzhíyǎngzhū

quètóngcháoérgòngzhī

xiàoxíngdòngtiānrǎngniǎoshòujiēsuíshí

yòuwénguǒzuǒquǎnyòuránshòuxiāng

tūnxiējiāozizhǎngxiāngsuí

shòumiànérrénxīnshòuxìnyǒuzhī

shòuxīnérrénmiànrénchéngbēi

jūnwèishìzàizhōu

yīnpiǎo饿èshìyōuyōu

guāngzhěshìrénliú

yǒushìyǎngjīngqiānqiū

tángjiāwǎngkuāndàiliúxiázōu

cuīshíwèishìlángtiānziguāxiāng

xiéguīàilǎocháng

dànèguànyíngshāzhībàng

yuègōngzhōngshàojīngzhìxiàoshūcháng

xiǎoshíguāguǒxiānjiějìngāotáng

zhǎngxuánzōngdēngyánláng

xiàozhěmíngzhǎngxīnzhěrénlún

rénzhúnǎishìāichén

wèirénzizhěruòshìzūnqīn

wèirénzhěruòxùnérsūn

shànrénxiàoshēn

yuànzhúzāibīn

使shǐxíngrénjiànjiēwèixiàorén

qiáotóngjiànzhúqiěxīn

黄庭坚简介

唐代·黄庭坚的简介

黄庭坚

黄庭坚(1045.8.9-1105.5.24),字鲁直,号山谷道人,晚号涪翁,洪州分宁(今江西省九江市修水县)人,北宋著名文学家、书法家,为盛极一时的江西诗派开山之祖,与杜甫、陈师道和陈与义素有“一祖三宗”(黄庭坚为其中一宗)之称。与张耒、晁补之、秦观都游学于苏轼门下,合称为“苏门四学士”。生前与苏轼齐名,世称“苏黄”。著有《山谷词》,且黄庭坚书法亦能独树一格,为“宋四家”之一。

...〔 ► 黄庭坚的诗(2085篇)