《和答诗十首。和思归乐》拼音版

唐代白居易

shīshíshǒuguī--bái

shānzhōngniǎobànshēngyīngyīngshìdàoguīxíngrényǎntīng

jiēshānqiānduōnánzhēngyōufènsànjiéhuàwèijīnglíng

wèishānniǎoběnyīnrénshēngrénxīn怀huáixiǎngzuòguīmíng

mèngchángpíngshíěrqínlínglíngyōngményángǎnwèizòulèizhānyīng

wèitóngquèhuānbìngdàn西língwàngxiānlíng

xiáyuánlǒngshuǐqíngwèichóuréněrjiēwèichángduànshēng

qǐngkànyuánshì宿yóutíngyīntīngguīniǎoshénānníng

wènjūnrándàoshèngxīnpíngsuīwèinánqiānzàizhǎngānchéng

yúndàoláiyíngqióngyǒuqiándìngyōujiāozhēng

suǒshìjūnchíxiàntíngsuīyǒuhuítiānnáozhīzhōngqīng

kuàngshǐsānshíniánshǎoyǒuzhímíngxīnzhōngzhìyǎnqiánjuéqīng

jūnēnruòjūnwēiruòléitíng退tuìgǒumiǎnnánjìnqiúróng

zàihuǒbiànxìngjīngshuāngshísōngzhēnzhǎnqínrènsānchùlíngjūnzhǎngxǐng

huòdōngluòbiǎnguānxiàngnánjīngzàibàiquēxiàzhǎngbiégōngqīng

jīngzhōuyòufēiyuǎn驿bànyuèchénghànshuǐzhàotiānchǔshānchāyúnqīng

jiānglíngshìzhūchéngjiǔtángshuíwèiqiǎnzhéwèifángyóushǎngxíng

rénshēngbǎisuìnèitiānzànxíngtàicānghǎipíng

shēnwěixiāoyáopiānxīntóutuójīngshàngshēngguānníngwèichǒngjīng

zhōng怀huáigǒuyǒuzhǔwàiānnéngyíngrènguīshēngshēngdàomíng

白居易简介

唐代·白居易的简介

白居易

白居易(772年-846年),字乐天,号香山居士,又号醉吟先生,祖籍太原,到其曾祖父时迁居下邽,生于河南新郑。是唐代伟大的现实主义诗人,唐代三大诗人之一。白居易与元稹共同倡导新乐府运动,世称“元白”,与刘禹锡并称“刘白”。白居易的诗歌题材广泛,形式多样,语言平易通俗,有“诗魔”和“诗王”之称。官至翰林学士、左赞善大夫。公元846年,白居易在洛阳逝世,葬于香山。有《白氏长庆集》传世,代表诗作有《长恨歌》、《卖炭翁》、《琵琶行》等。

...〔 ► 白居易的诗(2585篇)