《孔府判野耘尝宦云南今以余瘴多病意欲休官因》拼音版

元代方回

kǒngpànyúnchánghuànyúnnánjīnzhàngduōbìngxiūguānyīn--fānghuí

hàndàiāiláozhǒngnán

jùnshànchǎnyǒushuǐhàozāng

chéngxiāngzhūjiāngjūnwèi

shíbēizàitóngzuòzhùnán

dàněrjīnzhènshè

róngpíngliùzhàowànxuēsāné

xiǎnhuángzhāntóugǎn

guǐwángqiānjùnzǎngmǐnguóxiàowénluó

fàngōnghuāyōujīngchuánbèiduō

xiāngránnòushuòguǒdànluó

diànxuánzhūěryíngōuzhāixiàngtuó

shēnqiūxiàqióngchūn

fēiyuānduòfēngxīngmǎngguò

háishēngdìngyuǎnyóulèibìngwéi

huànqīngmáogěngxiánxīnyuànjiànā

xiāngfēizhàngxìngxiǎosuō

方回简介

唐代·方回的简介

(1227—1307)宋元间徽州歙县人,字万里,号虚谷。幼孤,从叔父学。宋理宗景定三年进士。初媚贾似道,似道败,又上十可斩之疏。后官知严州,以城降元,为建德路总管。寻罢归,遂肆意于诗。有《桐江集》、《续古今考》,又选唐宋以来律诗,为《瀛奎律髓》。

...〔 ► 方回的诗(1404篇)